Obok basenji nie można przejść obojętnie. To bowiem psy o bardzo charakterystycznym wyglądzie, jakże odmiennym od znanych nam i popularnych ras psów, które często spotykamy na ulicy. Basenji ma jednak nie tylko wyjątkowy wygląd, ale i charakter, który zdecydowanie warto poznać zanim zdecydujemy się na kupno psa tej rasy. Na pewno nie jest to pies dla każdej rodziny.
Skąd pochodzi basenji?
Ta dość egzotyczna rasa swoje korzenie ma w Afryce Środkowej, a dokładnie w Demokratycznej Republice Konga. Często na rasę tę używa się określenia „pies z Kongo”. Basenji prawdopodobnie spotykano także w Kenii, Sudanie i na Wybrzeżu Kości Słoniowej, to jednak Kongo uznawane jest za ojczyznę tych psów. W Afryce nazywano je kongo-terier, pies Bongo, Zande czy też Niam-Niam. Obowiązująca dziś nazwa basenji wywodzi się z języka lingala i można to przetłumaczyć jako pies wieśniaków bądź dziki pies. Rasę tę przyporządkowuje się do grupy psów shensi, czyli prymitywnych psów tropikalnej strefy równikowej. FCI uznało basenji za oficjalną rasę dopiero w XIX wieku i od tej pory jej popularność stale rośnie. Co ciekawe, podobizny basenji odnaleziono na malowidłach w egipskich piramidach.
Pies basenji – wygląd rasy
Ten afrykański pies ma nietuzinkowy wygląd. Dorosły pies osiąga maksymalnie 43 cm wzrostu w kłębie i 12 kg wagi. Sierść jest krótka, zwarta i gładka, a widoczna skóra elastyczna i giętka. Najbardziej znanym umaszczeniem jest kolor czysto rudy z białymi elementami na łapach, klatce piersiowej i końcówce ogona. Basenji może mieć także odmianę czarną z białymi dodatkami, czarną podpalaną z białymi wstawkami (tricolor) lub pręgowaną z białymi elementami. Psy tej rasy mają wyraźnie sterczące uszy, zakręcony ogon i widoczne „zmarszczki” na czole. Z racji swojego pochodzenia i wykształconej sierści basenji doskonale radzi sobie nawet podczas upałów. W czasie ostrej zimy warto natomiast pomyśleć chroniącym ubranku.
Najbardziej popularna odmiana kolorystyczna basenji – rudo-biała.
Koci temperament basenji – charakter rasy
Psy tej rasy są mocno niezależne, początkowo nieufne i zdystansowane. Często mówi się, że basenji ma kocią naturę i jest w tym sporo racji. Pies z Afryki lubi chodzić własnymi ścieżkami i stawiać na swoim. Nie znaczy to jednak, że nie nadaje się na psa domowego. Wręcz przeciwnie – będzie doskonałym i oddanym przyjacielem. Ale tylko pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniej realizacji potrzeb. Decydując się na tę rasę trzeba liczyć się pracą już od szczeniaka. Właściwie przeprowadzona socjalizacja, stopniowe poznawanie bodźców i tworzenie więzi z człowiekiem opartej na zaufaniu zaprocentują niesamowicie wiernym psim towarzyszem.
Basenji są wesołe, ciekawskie i energiczne, wszędzie ich pełno i nie lubią nudy. Dobrze prowadzony od początku pies z Kongo świetnie odnajdzie się w psich sportach czy innych zadaniach wymagających współpracy z człowiekiem. Pies ten wyróżnia się jeszcze jedną cechą – praktycznie nie szczeka, za to wydaje sporo innych dźwięków, w tym rozpoznawalne jodłowanie. Z tego też powodu często mówi się, że jest to pies jodłujący.
Trzy słodkie szczeniaki prezentują różne warianty kolorystyczne sierści u tej rasy.
Potrzeby rasy i zachowanie
Basenji na ogół nie lubią podporządkowywać się człowiekowi, bywają uparte i raczej nie uchodzą za wielkich pieszczochów. Często zdarza się, że mocno związują się jednym właścicielem, pozostałych członków rodziny traktując jak powietrze. Oczywiście nie jest to regułą, ale trzeba się z tym liczyć, jeśli zależy nam na psie, który będzie kochał całą rodzinę.
Basenji – mimo że może się wydawać, że nie potrzebuje dużo kontaktu z opiekunem – bardzo źle znosi samotność i może wykazywać lęk separacyjny. Rasa ta tak naprawdę bardzo lubi spędzać czas u boku człowieka i chce być w centrum zainteresowania. Dlatego basenji trzeba poświęcić dużo czasu i uwagi. Nie wystarczą krótkie spacery wokół domu – tego psa trzeba porządnie zmęczyć i pozwolić na eksplorację. Uwaga jednak na puszczanie psa ze smyczy! Jeśli nie dasz sobie ręki uciąć, że pies wróci na każde przywołanie bez względu na okoliczności – nie pozwalaj mu biegać luzem. Basenji mają bowiem mocno rozwinięty instynkt myśliwski ze wzmocnioną pogonią w łańcuchu łowieckim. Zatem jeśli pies wyczuje dzikie zwierzę, wątpliwe jest, że odpuści pogoń.
Psy uwielbiają ruch, ale cenią sobie także spokój i odpoczynek.
Dla kogo ta rasa?
Ze względu na swój niezależny i dość stanowczy charakter basenji nie nadaje się na pierwszego psa osoby bez doświadczenia. Opiekun psa tej rasy powinien mieć wiedzę na temat psich potrzeb, czytać sygnały wysyłane przez psa oraz być świadomym, że pies to nie przytulanka. Basenji powinno się zostawić nieco przestrzeni, co oczywiście nie znaczy, że mamy pozostawić psa samego sobie. Wręcz przeciwnie – potrzebny jest plan działania i pomysł na takiego psa. Basenji nienawidzi bezczynności, z nudy zrodzi się frustracja, która może doprowadzić do problemów behawioralnych, a niszczenie przedmiotów w mieszkaniu będzie wtedy najmniejszych kłopotem.
Rasa ta nie jest na ogół agresywna, ale nie poleca się jej do domu z małymi dziećmi. Maluchy często nie respektują granic stawianych przez psa i może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Ze starszymi dziećmi basenji może się dogadać i stworzyć silną więź. To zdecydowanie nie jest rasa dla zapalonych kanapowców, bo – choć może nie wyglądać – basenji potrzebuje dużej dawki ruchu. Będzie za to idealnym czworonogiem dla ludzi aktywnych i lubiących spędzać czas z psem.
